روزگار میگذرد وچکاوک نغمه عمرم را میسراید
روزگار
چه خوش میگذرد به کام بهار
ابرها در پرتو آسمان
به روزگار تیر وکمان
به نغمه های چکاوکها
شدِخزان باز بهار
روزها تلافی دعاهای مادرانه
میبرد هرسو مرا به سوی یک ترانه
زمزمه این بهار،چکاوک
بهر عمر است و
روزگار گذرا
روشنی حق از پرتو خورشید است
روشنی راه از تلاطم خورشید است
نور راه، را دریاب
که نیابی هستی از غافلان
کنیز زهرا ( س)