فقط خدا

​الهی 

شاکر درگاه توام

به داده هایت شاکر 

به نداده هایت شاکرم

من بنده حقیر محتاج نگاه پرمهر توام،

نگیر از من نگاهت را 

گر چنین کنی منم آن حقیر درمانده در خانه تو ام

مگذار مرا به حال خودم 

که بی تو هیچ پوچم 

دستان بی رمق مرا بگیر 

چه خوش سعادتی دارد مومن 

که چون تو دارد در گنجینه دل بی قرارش

تو ای معبود من 

دوستی با تو چه خوش است که شیرینی این دوستی تا عرش رو گلباران خواهد کرد 

ببخش این سرپا تقصیر را 

که گر نبخشی منم آن ذلیل حقیر

#به_قلم_خودم

کنیز زهرا( س)