روزگار میگذرد وچکاوک نغمه عمرم را میسراید
18 تیر 1400 توسط فقط خدا
روزگار
چه خوش میگذرد به کام بهار
ابرها در پرتو آسمان
به روزگار تیر وکمان
به نغمه های چکاوکها
شدِخزان باز بهار
روزها تلافی دعاهای مادرانه
میبرد هرسو مرا به سوی یک ترانه
زمزمه این بهار،چکاوک
بهر عمر است و
روزگار گذرا
روشنی حق از پرتو خورشید است
روشنی راه از تلاطم خورشید است
نور راه، را دریاب
که نیابی هستی از غافلان
کنیز زهرا ( س)